Przez piaski pustyni, w±skimi drogami dojechali¶my szczê¶liwie do Jaipur. Miasta nazywanego ró¿owym, ale jak zobaczycie na kilku fotkach raczej … czerwonego. Có¿ .. k³óciæ siê nie bêdziemy
[photopress:100_2017.jpg,full,pp_empty]

Wszystko uk³ada siê wspaniale. Jest spokojnie, kolorowo i sympatycznie. Wszyscy o nas dbaj± Byle tylko by³o dobrze W restauracyjkach, w hotelach gdy tylko powiemy ze wszystko jest dobrze s³yszymy czêste - dziêkujê. Z u¶miechem i bez natarczywo¶ci Co¶ siê zmieni³o Ludzie ? Czy to my, po pakistañskich przej¶ciach ( kilku ale “mocnych” ) jeste¶my inni ? Nie wiadomo - najwa¿niejsze ¿e cokolwiek to jest, dzia³a to na nasza korzy¶æ
Masa wspania³ego wegetariañskiego jedzonka. Wszechobecne lassi ( czyli napój jogurtowy w którym Ania ju¿ siê zakocha³a ;-)), czyste (!) hoteliki i … znów sympatyczni ludzie. Kierowcy niemal nie tr±bi±, prawie zawsze na nas uwa¿aj± dzieci siê ¶miej± i machaj±. Kobiety same “szukaj± kontaktu” i czêsto machaj±. Zdarza siê nawet ze wo³aj± “hello” co w Pakistanie by³o by nie do wyobra¿enia Nie da siê ukryæ - kobiety na ulicy dobrze wp³ywaj± na ogólne zachowanie mê¿czyzn
Kolory i jeszcze raz kolory. Zapachy i jeszcze raz zapachy. Bêdziemy pisaæ o nich jeszcze nie raz Ju¿ nied³ugo pojawia siê na zdjêciach Bêdzie ich du¿o … oj bêdzie
Przed nami zygzak przez Rajastan. Dobrze nam bardzo i niechêtnie st±d wyjedziemy … dalej
Codziennie probujemy nowej potrawy. Nie musimy siê doszukiwaæ resztek miêsa bo ich tam na pewno nie ma Nie musimy siê t³umaczyæ z wegetarianizmu Zaraz idziemy na Thali … i na pewno bêdzie pyszne
A ludzie dooko³a nas ¿yj± sobie zajêci ciê¿ko, bardziej sob± ni¿ nami. I dobrze. Oby zosta³o tak jak najd³u¿ej.

Nawet psy s± mi³e I wielb³±dy … wszechobecne do tego stopnia ¿e …. ju¿ ich niemal nie zauwa¿amy Os³y wygl±daj± lepiej ni¿ w s±siednim kraju Mo¿e nie dostaj± tak czêstego lania jak u s±siadów ? Hmmm .. na takie wygl±daj±.

Ok … Ania idzie zaraz “kupowaæ sukienki” i idê jej potowarzyszyæ Kto¶ j± musi kontrolowaæ mamy ma³e sakwy a pokus setki Jak ³atwo i ciê¿ko za razem byæ kobieta … ok .. czas uciekaæ
Pozdrawiamy z przemi³ego Rajastanu. Ania przesy³a “gor±ce wibracje” a ja zapachy z niedalekiej restauracyjki !!!

Do przeczytañska za kilka dni.

nowe fotki TUTAJ i TUTAJ

Pierwszy post z tego kolorowego kraju Jest nam dobrze, spokojnie i … kolorowo Kobiety na ulicach !! Na rowerach, na skuterach .. piêkne i kolorowe Koniec z pakistañskimi “szerwar-kamizami” Teraz tylko kolory
Za nami Z³ota ¦wi±tynia i “próbki” wegetariañskiego jedzonka.
Przed nami …. wszystko Tak, wszystko jeszcze przed nami
ps. kolory zaczê³y siê ju¿ na granicy gdy dwie armie tragarzy biega³y po obu stronach granicy - pomarañczowi w Pakistanie i Niebiescy w Indiach.
Nosili setki worków z cebul± ( do Pakistanu ) i suszonymi owocami ( do Indii ). Spotykali siê dok³adnie NA granicy i podawali sobie te worki. ¯adnemu nie wolno by³o przekroczyæ TEJ granicy.
Pilnowali tego ¿o³nierze. I tak wêdrowa³y te worki - z g³owy na g³owê i truchcikiem po nastêpny :-/

Do przeczytania za jaki¶ tam czas och kolory kolory ….

A w Lahore, w “supermarkecie” mo¿na kupiæ … Kubusia
Szalone miasto. Du¿o muzyki ! Wspania³ej … sufickiej. Jutro idziemy na 2 koncerty a w pi±tek … Indie. Kolejna czê¶æ naszego ma³ego szaleñstwa

Pakistan nie by³ dla nas ³atwym krajem i to z wielu powodów. Kilku “zewnêtrznych” i kilku wewn±trz nas samych :-/ Niestety, oczekiwanie ¿e ludzie “dadz± nam spokój” by³o naszym najwiêkszym b³êdem Nic nam tak nie skrzywi³o obrazu Pakistanu jak ten w³a¶nie brak spokoju. Wyje¿d¿aj±c z domu oczekiwali¶my wielkiej przygody spotykania Ludzi lecz by spotkaæ cz³owieka potrzebna jest Komunikacja. Ciche Porozumienie
I takiego tu w³a¶nie nie znale¼li¶my. Nie na taka skale w jaka wierzyli¶my Nasz b³±d
(more…)

To my … ziemi naszej sol
Ostatnie kilka dni by³o cudowne Cudowne bo bez ludzi ;-), w piêknych górach i my sami
Prze³êcze i drogi ( a w³a¶ciwie ich brak) da³y nam nie¼le popaliæ, ale ju¿ po wszystkim zosta³ nam w ³ydkach smak zwyciêstwa 7 godzin rowerowania po drodze z piek³a rodem to jest co¶ …. zaliczyli¶my niemal wszystko - t³uczeñ, b³oto, rzeczki, py³, resztki asfaltu i tysi±ce dziur.

Cudowne dni. Dooko³a jesieñ, niemal polska lecz z meczetami w tle Zaliczyli¶my kawa³ek s³ynnej Karakorum Highway … tym razem “w do³” do Islamabadu - za kolak miesiêcy bêdzie w górê do Chin. He he he .. w dol by³o generalnie tylko na mapie bo dla nas by³o w górê raz nawet przez niemal 40 km … takie to ju¿ nasze “szczê¶cie” Nie - nie narzekamy Cieszymy siê jak dzieciaki !!!

Teraz jeste¶my w Wielkim Mie¶cie Lahore. Posiedzimy tu kilka dni a¿ ambasada indyjska postanowi daæ nam wizê i otworzy znów swoje podwoje by¶my mogli je odebraæ Je¿eli wszystko dobrze pójdzie za kilka dni zmienimy kraj naszego pobytu Fakt …. Pakistan sta³ siê dla nas ciê¿ki. Za du¿o zainteresowania naszymi osobami. Czasem trzeba “walczyæ” o trochê przestrzeni by siê w spokoju wysikaæ a co dopiero posiedzieæ z pó³ godziny samemu bez cichego, niemal têpo wpatrzonego w nas t³umu. Co zrobiæ ?
Trzymajcie siê cieplutko. Przesy³amy dawkê punjabskiego gor±ca na wasze d³ugie, jesienne wieczory. O NAS SIÊ NIE MARTWCIE BO NIE MA O CO

My wci±¿ tutaj Miejsce jest tak cudowne … jeszcze ze 2 dni i powoli do Islamabadu odebraæ wizy indyjskie.

Jeste¶my cali i zdrowi. Wszystko nam powoli powszednieje :-/ Coraz mniejsze robi “to” na nas wra¿enie. Palmy, kaktusy, wielb³±dy, ludzie, ich zachowanie, jedzenie, toalety, sterty ¶mieci, rzeki ¶cieków, kolorowe ciê¿arówki …

(more…)